Poeme : Histoire De Case

Jamais facile la premiere phrase
Du poeme de l’homme à qui manque une case
La troisieme est finalement bien plus dur
Mais propose une autre à toute allure
Et là je dis mon vier !
Plus facile le rime en é !
Ce poeme est bien laid
STOP ! cest cagué !

Seconde tentative histoire d’en rire plus loin
Bien que ma plume a tendance aux chagrins
Deslors on ne rigole plus ! quoique : cucul
Case qui manque, voilà donc ta vertu
Une bétise rigolote, à la fois qui m’endort
Un peu comme la vie, qui va vers la mort
Et la connerie déjà fait surface
Mais on s’y habitue, moi j’yai fait mes classes
Et je me gratte la tête comme les intellos
Je suis anxieux comme eux, de la chevelure aux os
Mais je n’essaie pas de resoudre un probleme
J’attend juste qu’une belle femme m’aime
Et je sais qu’un jour ca se feras
Mais anges très souvent m’on dit t’inquiète pas.

Nico

ʒamε fasilə la pʁəmjəʁə fʁazə
dy poəmə də lɔmə a ki mɑ̃kə ynə kazə
la tʁwazjəmə ε finaləmɑ̃ bjɛ̃ plys dyʁ
mε pʁɔpozə ynə otʁə a tutə alyʁə
e la ʒə di mɔ̃ vje !
plys fasilə lə ʁimə ɑ̃n- e !
sə poəmə ε bjɛ̃ lε
stɔp ! sεst kaɡe !

səɡɔ̃də tɑ̃tativə istwaʁə dɑ̃ ʁiʁə plys lwɛ̃
bjɛ̃ kə ma plymə a tɑ̃dɑ̃sə o ʃaɡʁɛ̃
dəslɔʁz- ɔ̃ nə ʁiɡɔlə plys ! kwakə : kykyl
kazə ki mɑ̃kə, vwala dɔ̃k ta vεʁty
ynə betizə ʁiɡɔlɔtə, a la fwa ki mɑ̃dɔʁ
œ̃ pø kɔmə la vi, ki va vεʁ la mɔʁ
e la kɔnəʁi deʒa fε syʁfasə
mεz- ɔ̃ si-abitɥ, mwa ʒiε fε mε klasə
e ʒə mə ɡʁatə la tεtə kɔmə lεz- ɛ̃tεllo
ʒə sɥiz- ɑ̃ksjø kɔmə ø, də la ʃəvəlyʁə oz- os
mε ʒə nesε pa də ʁəsudʁə œ̃ pʁɔbləmə
ʒatɑ̃ ʒystə kynə bεllə famə mεmə
e ʒə sε kœ̃ ʒuʁ ka sə fəʁa
mεz- ɑ̃ʒə tʁε suvɑ̃ mɔ̃ di tɛ̃kjεtə pa.

niko