Poeme : L’homme

L’ homme me doit la vie
L’homme me doit l’amour
L’homme me doit la haine

Ce n’est que sexe quand je m’en approche
Ce n’est que déception quand j’en tombe amoureuse
Ce n’est qu’abandon quand je m’en accroche

A cause de l’homme, ma vie n’est plus vie
A cause de l’homme, mon cœur devient plaie
A cause de l’homme, mon corps de vient épave

Je me sens seule et sale
Je me sens bête et perdue
Il m’ignore et me délaisse
Mais moi, je continue à l’aimer…

lɔmə mə dwa la vi
lɔmə mə dwa lamuʁ
lɔmə mə dwa la-εnə

sə nε kə sεksə kɑ̃ ʒə mɑ̃n- apʁoʃə
sə nε kə desεpsjɔ̃ kɑ̃ ʒɑ̃ tɔ̃bə amuʁøzə
sə nε kabɑ̃dɔ̃ kɑ̃ ʒə mɑ̃n- akʁoʃə

a kozə də lɔmə, ma vi nε plys vi
a kozə də lɔmə, mɔ̃ kœʁ dəvjɛ̃ plε
a kozə də lɔmə, mɔ̃ kɔʁ də vjɛ̃ epavə

ʒə mə sɑ̃s sələ e salə
ʒə mə sɑ̃s bεtə e pεʁdɥ
il miɲɔʁə e mə delεsə
mε mwa, ʒə kɔ̃tinɥ a lεme…