Poeme : Wilfried

Wilfried
Jespère ke c ac toi ke joré ma 1ère é ma dernière ride
Enfète c ac toi ke jve fère ma vie
Té l homme de ma vie
Celui ki hante mé jour é mé nui
(Surtt mé nui koi ke le jour pa mal ossi)
Jespère ke jvé pa me fère avoir
Mé fodré ke jouvre lé yeux pr le savoir
Et si jouvre lé yeux
Jvé kité se si bo rève
Cet endroi ou on é si heureu
Sa ne peu ke ètre 1 rève
La réalité né pa si belle
Mé si c la réalité tora rendu ma vi tré belle
Ton rève davoir 1 fils
C le mien ossi
Ton rève de lavoir ac moi
Jle partage ac toi
Jespère ke 1 jour pr nou 1+1 sera égal a 3
Jarive pa a dir tt ske jressem pr toi avec dé mo
C tro dur ya tro de choz a dir
E ta vu tt sa
Tt c mo
Jarive a lécrir
A le lir
Mé je c pa si jpouré te lé dir
Ske je c ke jarive a te dir
C ke je taime
Et ke té la meilleur choz ki me soi arivé de tt ma vi
Je taime mon homme
Pour tte la vie

wilfʁjε
ʒεspεʁə kə se ak twa kə ʒɔʁe ma œ̃n- εʁə e ma dεʁnjεʁə ʁidə
ɑ̃fεtə se ak twa kə ʒvə fεʁə ma vi
te εl ɔmə də ma vi
səlɥi ki-ɑ̃tə me ʒuʁ e me nɥi
(syʁt me nɥi kwa kə lə ʒuʁ pa mal ɔsi)
ʒεspεʁə kə ʒve pa mə fεʁə avwaʁ
me fɔdʁe kə ʒuvʁə le iø pe εʁ lə savwaʁ
e si ʒuvʁə le iø
ʒve kite sə si bo ʁεvə
sεt ɑ̃dʁwa u ɔ̃n- e si œʁø
sa nə pø kə εtʁə œ̃ ʁεvə
la ʁealite ne pa si bεllə
me si se la ʁealite tɔʁa ʁɑ̃dy ma vi tʁe bεllə
tɔ̃ ʁεvə davwaʁ œ̃ fis
se lə mjɛ̃ ɔsi
tɔ̃ ʁεvə də lavwaʁ ak mwa
ʒlə paʁtaʒə ak twa
ʒεspεʁə kə œ̃ ʒuʁ pe εʁ nu œ̃ plysz- œ̃ səʁa eɡal a tʁwa
ʒaʁivə pa a diʁ te te skə ʒʁəsεm pe εʁ twa avεk de mo
se tʁo dyʁ ia tʁo də ʃoz a diʁ
ə ta vy te te sa
te te se mo
ʒaʁivə a lekʁiʁ
a lə liʁ
me ʒə se pa si ʒpuʁe tə le diʁ
skə ʒə se kə ʒaʁivə a tə diʁ
se kə ʒə tεmə
e kə te la mεjœʁ ʃoz ki mə swa aʁive də te te ma vi
ʒə tεmə mɔ̃n- ɔmə
puʁ tə la vi