Poeme : Seul

Seul
Est le monde
Car chaque seconde
Quelqu’un meurt seul
Quelqu’un pleurt seul

Seul
Je suis
Car dans ma tete il n’y a que moi
Car je suis seul a choisir me geste
Car il y a que moi qui peux me faire garder foi
Car je suis la seul qui me deteste

Seul
Tu es
Car tu aimes seul
Car tu vie seul
Car tu pense seul
Car tu souffre seul

Seul
Nous sommes
Car nous nous battons
Pour la vie
Pour la faim
Pour ce qu’on aprecis
Et nous ne partageons point

Seul
Pourquoi ?
Je me le demande defois
Mais je sais que personnes saient
Car seul on s’aiment

səl
ε lə mɔ̃də
kaʁ ʃakə səɡɔ̃də
kεlkœ̃ məʁ səl
kεlkœ̃ pləʁ səl

səl
ʒə sɥi
kaʁ dɑ̃ ma tətə il ni a kə mwa
kaʁ ʒə sɥi səl a ʃwaziʁ mə ʒεstə
kaʁ il i a kə mwa ki pø mə fεʁə ɡaʁde fwa
kaʁ ʒə sɥi la səl ki mə dətεstə

səl
ty ε
kaʁ ty εmə səl
kaʁ ty vi səl
kaʁ ty pɑ̃sə səl
kaʁ ty sufʁə səl

səl
nu sɔmə
kaʁ nu nu batɔ̃
puʁ la vi
puʁ la fɛ̃
puʁ sə kɔ̃n- apʁəsi
e nu nə paʁtaʒɔ̃ pwɛ̃

səl
puʁkwa ?
ʒə mə lə dəmɑ̃də dəfwa
mε ʒə sε kə pεʁsɔnə sε
kaʁ səl ɔ̃ sεme