Poeme : Un Ange Perdu

Tu es un ange qui a perdu ses ailes
Un ange qui a perdu son sommeil
Une âme qui brille tel un soleil
Dans un monde noirci par la haine
Laisses-moi t’accompagner
Le long de ce chemin déserté
Laisses moi y planté les fleurs de l’amitié
Donne moi le pouvoir de t’aider
Laisses moi te le dire et redire
A quel point j’aimerai de te voir rire
J’aimerai tellement te faire sourire
Donné un sens a ta vie, un avenir
Tu mérites tellement de choses
Fais toi confiance, tu peut le faire
Trouve la force nécessaire
Ta vie noir, je la peindrai en rose
Je crois en toi + que tu ne le crois
Je t’accorde une grande confiance
Et il peut arriver quoique ce soit
Je ne plaindrai pas de sentences
Accepte toute ces mains qui se tend
Ose avouer tes sentiments
Je c que c dure mais fait confiance aux gens.
Car c’est eux qui te rendront vivant.

Ecrit par : www. masknet. blogspot. com

ty ε œ̃n- ɑ̃ʒə ki a pεʁdy sεz- εlə
œ̃n- ɑ̃ʒə ki a pεʁdy sɔ̃ sɔmεj
ynə amə ki bʁijə tεl œ̃ sɔlεj
dɑ̃z- œ̃ mɔ̃də nwaʁsi paʁ la-εnə
lεsə mwa takɔ̃paɲe
lə lɔ̃ də sə ʃəmɛ̃ dezεʁte
lεsə mwa i plɑ̃te lε flœʁ də lamitje
dɔnə mwa lə puvwaʁ də tεde
lεsə mwa tə lə diʁə e ʁədiʁə
a kεl pwɛ̃ ʒεməʁε də tə vwaʁ ʁiʁə
ʒεməʁε tεllmɑ̃ tə fεʁə suʁiʁə
dɔne œ̃ sɑ̃sz- a ta vi, œ̃n- avəniʁ
ty meʁitə tεllmɑ̃ də ʃozə
fε twa kɔ̃fjɑ̃sə, ty pø lə fεʁə
tʁuvə la fɔʁsə nesesεʁə
ta vi nwaʁ, ʒə la pɛ̃dʁε ɑ̃ ʁozə
ʒə kʁwaz- ɑ̃ twa plys kə ty nə lə kʁwa
ʒə takɔʁdə ynə ɡʁɑ̃də kɔ̃fjɑ̃sə
e il pø aʁive kwakə sə swa
ʒə nə plɛ̃dʁε pa də sɑ̃tɑ̃sə
aksεptə tutə sε mɛ̃ ki sə tɑ̃
ozə avue tε sɑ̃timɑ̃
ʒə se kə se dyʁə mε fε kɔ̃fjɑ̃sə o ʒɑ̃.
kaʁ sεt- ø ki tə ʁɑ̃dʁɔ̃ vivɑ̃.

εkʁi paʁ : dubləve dubləve dubləve. masknε. blɔɡspo. kɔm