Poeme : Perdre La Raison

Je t’aime plus que de raison
Tu es devenus ma passion
Tu Serra ma derision
Mais je t’en supplie prend une decision
Je ne peux plus continuer
A toujours vouloir te chercher
Si par megarde je m’egarre
Stp rattrappe moi
Je veux vivre sans loi
Juste pres de toi
Je t’en supplie ne m’oublie pas
Je ne sais pas ce que je ferrais sans toi
Arretes de disparaitre
Tu seras mon maitre
Si tu me veux pour mere
Pour tes enfants a naitre
Mais ne me fais pas disparaitre
Je ne serais jamais me taire
Je redeviens la poete
Ma plume je repossede
Grace a ton amour
Tout poete a besoin d’une muse
Pour se remettre a ses ecritures
Moi je viens enfin de la retrouver
Je t’en supplie
Meme si j’ecume par la rage
Ne gache plus ce beau presage
J’ai besoin de toi
Pour remplir mes pages
J’ai besoin de toi
Pour ne plus etre sage

ʒə tεmə plys kə də ʁεzɔ̃
ty ε dəvənys ma pasjɔ̃
ty seʁa ma dəʁizjɔ̃
mε ʒə tɑ̃ sypli pʁɑ̃t- ynə dəsizjɔ̃
ʒə nə pø plys kɔ̃tinɥe
a tuʒuʁ vulwaʁ tə ʃεʁʃe
si paʁ məɡaʁdə ʒə məɡaʁə
εs te pe ʁatʁapə mwa
ʒə vø vivʁə sɑ̃ lwa
ʒystə pʁə- də twa
ʒə tɑ̃ sypli nə mubli pa
ʒə nə sε pa sə kə ʒə feʁε sɑ̃ twa
aʁətə də dispaʁεtʁə
ty səʁa mɔ̃ mεtʁə
si ty mə vø puʁ məʁə
puʁ tεz- ɑ̃fɑ̃z- a nεtʁə
mε nə mə fε pa dispaʁεtʁə
ʒə nə səʁε ʒamε mə tεʁə
ʒə ʁədəvjɛ̃ la poətə
ma plymə ʒə ʁəpɔsədə
ɡʁasə a tɔ̃n- amuʁ
tu poətə a bəzwɛ̃ dynə myzə
puʁ sə ʁəmεtʁə a sεz- εkʁityʁə
mwa ʒə vjɛ̃z- ɑ̃fɛ̃ də la ʁətʁuve
ʒə tɑ̃ sypli
məmə si ʒəkymə paʁ la ʁaʒə
nə ɡaʃə plys sə bo pʁəzaʒə
ʒε bəzwɛ̃ də twa
puʁ ʁɑ̃pliʁ mε paʒə
ʒε bəzwɛ̃ də twa
puʁ nə plysz- εtʁə saʒə