Poeme : Folie

Vous me croyez folle
Mais voyez-vous
Seule je m’envole
Je me fou de vous

Vous me faites promettre
De ne pas faire de bêtises
J’essaye de renaître
Mais au contraire je m’enlise

Seule dans ma folie j’ai appris
Qu’il ne sert à rien de se battre
Prisonnière de la camisole de ma vie
Je la vois se consumer, j’ai hâte

Saine d’esprit j’ai du mal à vivre
Dans cette folie je tente de survivre
Telle une esclave portant son fardeau
Je porte ma vie, la mort sera un cadeau.

vu mə kʁwaje fɔlə
mε vwaje vu
sələ ʒə mɑ̃vɔlə
ʒə mə fu də vu

vu mə fεtə pʁɔmεtʁə
də nə pa fεʁə də bεtizə
ʒesεj də ʁənεtʁə
mεz- o kɔ̃tʁεʁə ʒə mɑ̃lizə

sələ dɑ̃ ma fɔli ʒε apʁi
kil nə sεʁ a ʁjɛ̃ də sə batʁə
pʁizɔnjεʁə də la kamizɔlə də ma vi
ʒə la vwa sə kɔ̃syme, ʒε atə

sεnə dεspʁi ʒε dy mal a vivʁə
dɑ̃ sεtə fɔli ʒə tɑ̃tə də syʁvivʁə
tεllə ynə εsklavə pɔʁtɑ̃ sɔ̃ faʁdo
ʒə pɔʁtə ma vi, la mɔʁ səʁa œ̃ kado.