Poeme : À Quand L’amour ?
À Quand L’amour ?
Je m’imagine
Jouant de la guitare avec toi,
Un soir d’été au coin du feu.
Je m’imagine
Nichée dans tes bras,
Respirant ta douce odeur.
Je m’imagine
Toi et moi, main dans la main,
Sur la plage avec le soleil qui se couche.
Je m’imagine
Clamant sous tous les toits,
Le bonheur de t’avoir près de moi.
Je m’imagine
La joie de me savoir aimée,
Par un homme si extraordinaire.
Je m’imagine
Moi te disant « Aurevoir ! »
Toi me répondant « Non ! Ne part pas ! »
Hélas, j’imagine encore et encore
Mais en réalité, rien ne se passe.
Tout ceci me semble inacessible.
Jouant de la guitare avec toi,
Un soir d’été au coin du feu.
Je m’imagine
Nichée dans tes bras,
Respirant ta douce odeur.
Je m’imagine
Toi et moi, main dans la main,
Sur la plage avec le soleil qui se couche.
Je m’imagine
Clamant sous tous les toits,
Le bonheur de t’avoir près de moi.
Je m’imagine
La joie de me savoir aimée,
Par un homme si extraordinaire.
Je m’imagine
Moi te disant « Aurevoir ! »
Toi me répondant « Non ! Ne part pas ! »
Hélas, j’imagine encore et encore
Mais en réalité, rien ne se passe.
Tout ceci me semble inacessible.
Lolo_Smile
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
ʒə mimaʒinə
ʒuɑ̃ də la ɡitaʁə avεk twa,
œ̃ swaʁ dete o kwɛ̃ dy fø.
ʒə mimaʒinə
niʃe dɑ̃ tε bʁa,
ʁεspiʁɑ̃ ta dusə ɔdœʁ.
ʒə mimaʒinə
twa e mwa, mɛ̃ dɑ̃ la mɛ̃,
syʁ la plaʒə avεk lə sɔlεj ki sə kuʃə.
ʒə mimaʒinə
klamɑ̃ su tus lε twa,
lə bɔnœʁ də tavwaʁ pʁε də mwa.
ʒə mimaʒinə
la ʒwa də mə savwaʁ εme,
paʁ œ̃n- ɔmə si εkstʁaɔʁdinεʁə.
ʒə mimaʒinə
mwa tə dizɑ̃t « oʁəvwaʁ ! »
twa mə ʁepɔ̃dɑ̃t « nɔ̃ ! nə paʁ pa ! »
ela, ʒimaʒinə ɑ̃kɔʁə e ɑ̃kɔʁə
mεz- ɑ̃ ʁealite, ʁjɛ̃ nə sə pasə.
tu səsi mə sɑ̃blə inasesiblə.
ʒuɑ̃ də la ɡitaʁə avεk twa,
œ̃ swaʁ dete o kwɛ̃ dy fø.
ʒə mimaʒinə
niʃe dɑ̃ tε bʁa,
ʁεspiʁɑ̃ ta dusə ɔdœʁ.
ʒə mimaʒinə
twa e mwa, mɛ̃ dɑ̃ la mɛ̃,
syʁ la plaʒə avεk lə sɔlεj ki sə kuʃə.
ʒə mimaʒinə
klamɑ̃ su tus lε twa,
lə bɔnœʁ də tavwaʁ pʁε də mwa.
ʒə mimaʒinə
la ʒwa də mə savwaʁ εme,
paʁ œ̃n- ɔmə si εkstʁaɔʁdinεʁə.
ʒə mimaʒinə
mwa tə dizɑ̃t « oʁəvwaʁ ! »
twa mə ʁepɔ̃dɑ̃t « nɔ̃ ! nə paʁ pa ! »
ela, ʒimaʒinə ɑ̃kɔʁə e ɑ̃kɔʁə
mεz- ɑ̃ ʁealite, ʁjɛ̃ nə sə pasə.
tu səsi mə sɑ̃blə inasesiblə.