Poeme : Receuil D’amour A Celle Que J’aime.

Quelle que soit la situation
A la gare de mon cœur
Tu gardes toujours cette même station
Celle du bonheur.
Le désir de te voir me ronge et je t’aime comme l’amour ne peut pas imaginer aimer.
Tu es la pétale de la Capucine qui ondule au gré des bois venteux
La rosée capricieuse qui en se levant
Embaume mon cœur tendrement dans un ruban soyeux.
Tes lèvres, si douces, si fragiles…
Je t’aime comme un fou, comme un malade d’amour. Comme un penseur ne pourrait pas y songer
J’aime la brume de tes cheveux, le miroir de tes envies et la vie qui s’exalte de ton cœur
Ta voix, je la reconnaitrai entre mille
Je ne pourrai cesser de t’écrire des poèmes
C’est mon inspiration qui me mène
Mais si je devais résumer
Je dirais que… je t’aime.

kεllə kə swa la sitɥasjɔ̃
a la ɡaʁə də mɔ̃ kœʁ
ty ɡaʁdə- tuʒuʁ sεtə mεmə stasjɔ̃
sεllə dy bɔnœʁ.
lə deziʁ də tə vwaʁ mə ʁɔ̃ʒə e ʒə tεmə kɔmə lamuʁ nə pø pa imaʒine εme.
ty ε la petalə də la kapysinə ki ɔ̃dylə o ɡʁe dε bwa vɑ̃tø
la ʁoze kapʁisjøzə ki ɑ̃ sə ləvɑ̃
ɑ̃bomə mɔ̃ kœʁ tɑ̃dʁəmɑ̃ dɑ̃z- œ̃ ʁybɑ̃ swajø.
tε lεvʁə, si dusə, si fʁaʒilə…
ʒə tεmə kɔmə œ̃ fu, kɔmə œ̃ maladə damuʁ. kɔmə œ̃ pɑ̃sœʁ nə puʁʁε pa i sɔ̃ʒe
ʒεmə la bʁymə də tε ʃəvø, lə miʁwaʁ də tεz- ɑ̃viz- e la vi ki sεɡzaltə də tɔ̃ kœʁ
ta vwa, ʒə la ʁəkɔnεtʁε ɑ̃tʁə milə
ʒə nə puʁʁε sese də tekʁiʁə dε pɔεmə
sε mɔ̃n- ɛ̃spiʁasjɔ̃ ki mə mεnə
mε si ʒə dəvε ʁezyme
ʒə diʁε kə… ʒə tεmə.