Poeme : Ne Me Parle Pas

Ne me parle pas du bonheur
Je ne vois que le malheur

Ne me parle pas de l’amour
Je n’ai plus de cœur

Ne me parle pas des jours
Je ne compte plus les heures

Ne me parle pas de mes rêves
Aujourd’hui tout s’achève

Ne me parle pas de moi
Je ne veux plus de moi

Ne me parle pas de la vie
La mienne s’est l’ennuie

Ne me parle de ses blessures
A expliquer c’est trop dur

Ne me parle pas de ma souffrance
Je préfère ton silence

Ne me parle de mes amis
Ils ne sont plus dans ma vie

Ne me parle pas d’étudier
Je n’aime pas travailler

Ne me parle de mon avenir
Je vais bientôt partir

Ne me parle pas de mes proches
Devant eux je suis lâche

Ne me parle de l’espoir
Je n’arrive plus à croire

Ne me parle pas de sentiment
Je ne les ressens

Ne me parle pas de réconfort
Je préfère parler la mort

Ne me parle pas de la foule
Car je suis seule

Ne dis pas que je mens
Car je vis dedans

nə mə paʁlə pa dy bɔnœʁ
ʒə nə vwa kə lə malœʁ

nə mə paʁlə pa də lamuʁ
ʒə nε plys də kœʁ

nə mə paʁlə pa dε ʒuʁ
ʒə nə kɔ̃tə plys lεz- œʁ

nə mə paʁlə pa də mε ʁεvə
oʒuʁdɥi tu saʃεvə

nə mə paʁlə pa də mwa
ʒə nə vø plys də mwa

nə mə paʁlə pa də la vi
la mjεnə sε lɑ̃nɥi

nə mə paʁlə də sε blesyʁə
a εksplike sε tʁo dyʁ

nə mə paʁlə pa də ma sufʁɑ̃sə
ʒə pʁefεʁə tɔ̃ silɑ̃sə

nə mə paʁlə də mεz- ami
il nə sɔ̃ plys dɑ̃ ma vi

nə mə paʁlə pa detydje
ʒə nεmə pa tʁavaje

nə mə paʁlə də mɔ̃n- avəniʁ
ʒə vε bjɛ̃to paʁtiʁ

nə mə paʁlə pa də mε pʁoʃə
dəvɑ̃ ø ʒə sɥi laʃə

nə mə paʁlə də lεspwaʁ
ʒə naʁivə plysz- a kʁwaʁə

nə mə paʁlə pa də sɑ̃timɑ̃
ʒə nə lε ʁəsɛ̃

nə mə paʁlə pa də ʁekɔ̃fɔʁ
ʒə pʁefεʁə paʁle la mɔʁ

nə mə paʁlə pa də la fulə
kaʁ ʒə sɥi sələ

nə di pa kə ʒə mɑ̃
kaʁ ʒə vis dədɑ̃