Poeme : Arlequin Mon Homme

Deja un passé
Violé, le somnambule
Que je suis soit pardonné
Deja un futur glacé dans cet empire
Deja une vie effacé
Par des larmes
Plus grandes que les oceans
Je me tiens loin de toi
Toi mon ami en qui je pris
Que le temps me semble chaud
L’humain insensible
Ainsi soit-il
Encore une vie gacher
Merci a toi grand monsieur
Que l’on prenomme clown
Que l’on prenomme le fou
Que le dompteur t’annonce tu vas partir
Merci d’avoir gacher monsieur cette derniere vie

dəʒa œ̃ pase
vjɔle, lə sɔmnɑ̃bylə
kə ʒə sɥi swa paʁdɔne
dəʒa œ̃ fytyʁ ɡlase dɑ̃ sεt ɑ̃piʁə
dəʒa ynə vi efase
paʁ dε laʁmə
plys ɡʁɑ̃də kə lεz- ɔsəɑ̃
ʒə mə tjɛ̃ lwɛ̃ də twa
twa mɔ̃n- ami ɑ̃ ki ʒə pʁi
kə lə tɑ̃ mə sɑ̃blə ʃo
lymɛ̃ ɛ̃sɑ̃siblə
ɛ̃si swa til
ɑ̃kɔʁə ynə vi ɡaʃe
mεʁsi a twa ɡʁɑ̃ məsjø
kə lɔ̃ pʁənɔmə klɔwn
kə lɔ̃ pʁənɔmə lə fu
kə lə dɔ̃ptœʁ tanɔ̃sə ty va paʁtiʁ
mεʁsi davwaʁ ɡaʃe məsjø sεtə dεʁnjəʁə vi