Poeme : The Mess

Sometimes nothingness between the skies
Gets into the deep where it is born
And no presence can make up the lack
Of things to say from our tongue

Sometimes nothing puts you off your life
But nothing puts you on, and while
You keep yourself from singing a song
You sink in a desert, leading you with no mile

To the deep and white forest of your mind
From it you try to understand why you lie to you
Nevertheless you don’t lie to someone else
Because… Guess ! Where’d be the mess ?

sɔmətimə nɔtɛ̃ɲεs bεtwin tə ski
ʒεtz- ɛ̃to tə dip wəʁə it is bɔʁn
ɑ̃d no pʁəzɑ̃sə kɑ̃ makə yp tə lak
ɔf tiŋ to sε fʁɔm uʁ tɔ̃ɡ

sɔmətimə nɔtiŋ pytz- iu ɔf iuʁ lifə
byt nɔtiŋ pytz- iu ɔ̃, ɑ̃d wilə
iu kip iuʁsεlf fʁɔm sɛ̃ʒiŋ a sɔ̃ɡ
iu sɛ̃k ɛ̃ a dəzεʁ, ləadiŋ iu wit no milə

to tə dip ɑ̃d witə fɔʁεst ɔf iuʁ mɛ̃d
fʁɔm it iu tʁi to œ̃dεʁstɑ̃d wi iu li to iu
nəvεʁtəlεsz- iu dɔnte li to sɔməɔnə εlsə
bəkozə… ɡεs ! wəʁəde bə tə mεs ?