Poeme : Maëlisse

Maëlisse
Est une jolie métisse
Qui se souvient de loin de près
Comme si le destin la suivait
Maëlisse Maëlisse Maëlisse Maëlisse Maëlisse
Aussi fragile qu’on y glisse un kiss
Et les yeux lisses à en perdre son vice artificiel
Maëlisse, dans les bois elle s’eclipse
…
Maëlisse Maëlisse Maëlisse Maëlisse Maëlisse
Ausi fragile qu’un ange dans son lit
Elle déploie ses quelques ailes comme le soleil se luit

Elle trottine dans la boue sèche même en plein midi
Elle danse en allégresse dans le démon de midi là
Qui la suit

Elle y dandine sans bruit dans l’air ses cloches-mâtines
Elle se délècte alors de ses amis, de ses amants, de leurs vits
…
C’est une enfant
Elle aime cette vie faite d’insouciance et d’amants
Même dans le fort du vent

Elle trottine dans la boue sèche même en plein midi
Elle danse en allégresse dans le démon de minuit
Dans les bois où elle s’éclipse

Elle y dandine sans bruit dans l’air ses cloches-mâtines
Elle se délècte alors de ses petits amis, d’eux qui lui…

maεlisə
εt- ynə ʒɔli metisə
ki sə suvjɛ̃ də lwɛ̃ də pʁε
kɔmə si lə dεstɛ̃ la sɥivε
maεlisə maεlisə maεlisə maεlisə maεlisə
osi fʁaʒilə kɔ̃n- i ɡlisə œ̃ kis
e lεz- iø lisəz- a ɑ̃ pεʁdʁə sɔ̃ visə aʁtifisjεl
maεlisə, dɑ̃ lε bwaz- εllə sεklipsə
…
maεlisə maεlisə maεlisə maεlisə maεlisə
ozi fʁaʒilə kœ̃n- ɑ̃ʒə dɑ̃ sɔ̃ li
εllə deplwa sε kεlkz- εlə kɔmə lə sɔlεj sə lɥi

εllə tʁɔtinə dɑ̃ la bu sεʃə mεmə ɑ̃ plɛ̃ midi
εllə dɑ̃sə ɑ̃n- aleɡʁεsə dɑ̃ lə demɔ̃ də midi la
ki la sɥi

εllə i dɑ̃dinə sɑ̃ bʁɥi dɑ̃ lεʁ sε kloʃə matinə
εllə sə delεktə alɔʁ də sεz- ami, də sεz- amɑ̃, də lœʁ vit
…
sεt- ynə ɑ̃fɑ̃
εllə εmə sεtə vi fεtə dɛ̃susjɑ̃sə e damɑ̃
mεmə dɑ̃ lə fɔʁ dy vɑ̃

εllə tʁɔtinə dɑ̃ la bu sεʃə mεmə ɑ̃ plɛ̃ midi
εllə dɑ̃sə ɑ̃n- aleɡʁεsə dɑ̃ lə demɔ̃ də minɥi
dɑ̃ lε bwaz- u εllə seklipsə

εllə i dɑ̃dinə sɑ̃ bʁɥi dɑ̃ lεʁ sε kloʃə matinə
εllə sə delεktə alɔʁ də sε pətiz- ami, dø ki lɥi…