Poeme : Souffrance

En un soir je pourais etaller ten d encre sur sette feuille.
Tous les larmes emerge le papier et il reste blanc.
Desarmer rien a faire plus envie de chercher.
Ta decomposer meme se mot il a beaux me creuver le cœur.
Les sentinelles sont passer aveugle il ne m ont pas proteger.
Souffrance je te decompose
S =souvenir sensurer
O= oublie se passer
U= union evanouie
F=fragile realiter
F=faiblesse de lamour
R=rupture oubliger
A=amoureux perdue
N=neant sans fin
C=comparuration du juge de la vie
E=envahie par le desespoire

Sachez vous en debarasser il ne vous a pas meriter.
Souffrance tu ma voler ma vie je te volle ton esprit et te sacrifie.

ɑ̃n- œ̃ swaʁ ʒə puʁεz- ətale tεn de ɑ̃kʁə syʁ sεtə fœjə.
tus lε laʁməz- əmεʁʒə lə papje e il ʁεstə blɑ̃.
dəzaʁme ʁjɛ̃ a fεʁə plysz- ɑ̃vi də ʃεʁʃe.
ta dəkɔ̃poze məmə sə mo il a bo mə kʁəve lə kœʁ.
lε sɑ̃tinεllə sɔ̃ pase avøɡlə il nə εm ɔ̃ pa pʁɔtəʒe.
sufʁɑ̃sə ʒə tə dəkɔ̃pozə
εs eɡal suvəniʁ sɑ̃syʁe
o eɡal ubli sə pase
y eɡal ynjɔ̃ əvanui
εf eɡal fʁaʒilə ʁəalite
εf eɡal fεblεsə də lamuʁ
εʁ eɡal ʁyptyʁə ubliʒe
a eɡal amuʁø pεʁdɥ
εn eɡal nəɑ̃ sɑ̃ fɛ̃
se eɡal kɔ̃paʁyʁasjɔ̃ dy ʒyʒə də la vi
ə eɡal ɑ̃vai paʁ lə dəzεspwaʁə

saʃe vuz- ɑ̃ dəbaʁase il nə vuz- a pa məʁite.
sufʁɑ̃sə ty ma vɔle ma vi ʒə tə vɔlə tɔ̃n- εspʁi e tə sakʁifi.