Poeme : Le Desespoir Menvahie

Je sucombe
Le desespoir menvahie
Petit a petit je perd pied

La vie est noir
On peu rien y faire
On reve de changer le monde
On peu rien faire

Le desespoir menvahi
Mon ami de toujour
A disparu
Loin de se monde infamme
En me laissent seule
Pour affronter se monde
De tristesse et de malheur

Toi mon seul ami
En qui je pouver comter
Tu es loin de moi
Toi qui sevai tou sur moi
Je ne te cacher rien
Mes mnt loin tu es

Le desespoir m’envahi
De jour en jour
Ma vie devien misere

La vie est bizar
Un instant magique
Peu devenir horrible

Pourquoi la vie est comme sa ?

ʒə sykɔ̃bə
lə dəzεspwaʁ mɑ̃vai
pəti a pəti ʒə pεʁ pje

la vi ε nwaʁ
ɔ̃ pø ʁjɛ̃ i fεʁə
ɔ̃ ʁəvə də ʃɑ̃ʒe lə mɔ̃də
ɔ̃ pø ʁjɛ̃ fεʁə

lə dəzεspwaʁ mɑ̃vai
mɔ̃n- ami də tuʒuʁ
a dispaʁy
lwɛ̃ də sə mɔ̃də ɛ̃famə
ɑ̃ mə lεse sələ
puʁ afʁɔ̃te sə mɔ̃də
də tʁistεsə e də malœʁ

twa mɔ̃ səl ami
ɑ̃ ki ʒə puve kɔmte
ty ε lwɛ̃ də mwa
twa ki səvε tu syʁ mwa
ʒə nə tə kaʃe ʁjɛ̃
mε εm εn te lwɛ̃ ty ε

lə dəzεspwaʁ mɑ̃vai
də ʒuʁ ɑ̃ ʒuʁ
ma vi dəvjɛ̃ mizəʁə

la vi ε bizaʁ
œ̃n- ɛ̃stɑ̃ maʒikə
pø dəvəniʁ ɔʁiblə

puʁkwa la vi ε kɔmə sa ?