Poeme : L’adieu

Je Ne Sais Plus Ce Que Je Ressent
Je Ne Connait Meme Plus Mes Sentiments
J’avance Tout Doucement
Mais Malheuresement Je M’Enfonce Dans Le Gouffre Du Firmament.

Mes Larmes Sont Tombées
Maintenant Je Ne Fais Que De Pleuré
Je Ne Peu Plus M’Arreter
Je Croit Que Je Vais Me Noyer.

J’Ai Envi De Partir
Et Arreter De Souffrir
Je Veu M’en Aller
Et Enfin Avoir La Liberter

Alors Laisser Moi M’En Aller
Laisser Moi M’envoler
Et Arreter De M’Empecher
Maintenant Ca Y Est.

J’Ai pri Enfin Cette Lame
Je Senter Sur Mes Joues Couler Des Larmes
Voila Maintenant Mon Sang Coule
Et Moi Je M’Ecroule.

Je Vous Dit A Tous… Adieu…

ʒə nə sε plys sə kə ʒə ʁəse
ʒə nə kɔnε məmə plys mε sɑ̃timɑ̃
ʒavɑ̃sə tu dusəmɑ̃
mε maləʁəzəmɑ̃ ʒə mɑ̃fɔ̃sə dɑ̃ lə ɡufʁə dy fiʁmame.

mε laʁmə- sɔ̃ tɔ̃be
mɛ̃tənɑ̃ ʒə nə fε kə də pləʁe
ʒə nə pø plys maʁəte
ʒə kʁwa kə ʒə vε mə nwaje.

ʒε ɑ̃vi də paʁtiʁ
e aʁəte də sufʁiʁ
ʒə vø mɑ̃n- ale
e ɑ̃fɛ̃ avwaʁ la libεʁte

alɔʁ lεse mwa mɑ̃n- ale
lεse mwa mɑ̃vɔle
e aʁəte də mɑ̃pεʃe
mɛ̃tənɑ̃ ka i ε.

ʒε pʁi ɑ̃fɛ̃ sεtə lamə
ʒə sɑ̃te syʁ mε ʒu kule dε laʁmə
vwala mɛ̃tənɑ̃ mɔ̃ sɑ̃ kulə
e mwa ʒə mεkʁulə.

ʒə vu di a tus… adjø…