Poeme : Petite Fille…

Me voici dan une chambre
Ki né pa la mienne
C une chambre d’hopital ou je vi petre mé dernier instan
Je né pourtan ke 6ans
Mé g deja un grave souci

Je ne pouré pa vivre ma vi
Car g une grave maladi
Qui m’empeche de resté ici
Ici sur cette terre
Ou il me reste plein de chose a faire

Ces chose la je né les feré pa
Car la vi ne ma pa laisser le choi
Je doi partir loin de tou ça

Mon espri et la
Mais mon cor san va
Mé paren ne le suporte pa
Il pri pour moi

Mé il é tro tar
Kar je me san mourir
Et pour tou le monde tou sempir

Alor ke moi je sui deja parti
Loin de cette vi
Dan un monde san maladi
Ou je pouré vivre ma vi

En atendan les gen ke jaime
Je pe enfin profité et mamuser

La maladie et un fardo a porté
Je sui enfin liberé
De se cor ki mempecher de révé.

mə vwasi dɑ̃ ynə ʃɑ̃bʁə
ki ne pa la mjεnə
se ynə ʃɑ̃bʁə dɔpital u ʒə vi pεtʁə me dεʁnje ɛ̃stɑ̃
ʒə ne puʁtɑ̃ kə siz- ɑ̃
me ʒe dəʒa œ̃ ɡʁavə susi

ʒə nə puʁe pa vivʁə ma vi
kaʁ ʒe ynə ɡʁavə maladi
ki mɑ̃pεʃə də ʁεste isi
isi syʁ sεtə teʁə
u il mə ʁεstə plɛ̃ də ʃozə a fεʁə

sε ʃozə la ʒə ne lε fəʁe pa
kaʁ la vi nə ma pa lεse lə ʃwa
ʒə dwa paʁtiʁ lwɛ̃ də tu sa

mɔ̃n- εspʁi e la
mε mɔ̃ kɔʁ sɑ̃ va
me paʁɑ̃ nə lə sypɔʁtə pa
il pʁi puʁ mwa

me il e tʁo taʁ
kaʁ ʒə mə sɑ̃ muʁiʁ
e puʁ tu lə mɔ̃də tu sɑ̃piʁ

alɔʁ kə mwa ʒə sɥi dəʒa paʁti
lwɛ̃ də sεtə vi
dɑ̃ œ̃ mɔ̃də sɑ̃ maladi
u ʒə puʁe vivʁə ma vi

ɑ̃n- atɑ̃dɑ̃ lε ʒεn kə ʒεmə
ʒə pə ɑ̃fɛ̃ pʁɔfite e mamyze

la maladi e œ̃ faʁdo a pɔʁte
ʒə sɥi ɑ̃fɛ̃ libəʁe
də sə kɔʁ ki mɑ̃pεʃe də ʁeve.