Poeme : Venise

Masque rouge orne mon front
Je serai bercé d’illusion
Personne autour de cette prime allure
Orné de prés, de cette dorure

Venise je me perds dans tes méandres
Dans la passion du rouge,
Tes masques m’attirent je ne sais où
Je me retrouve

Tes masques et tes perruques,
Tes mimes et tes parures
Enigmes du passé

maskə ʁuʒə ɔʁnə mɔ̃ fʁɔ̃
ʒə səʁε bεʁse dilyzjɔ̃
pεʁsɔnə otuʁ də sεtə pʁimə alyʁə
ɔʁne də pʁe, də sεtə dɔʁyʁə

vənizə ʒə mə pεʁd dɑ̃ tε meɑ̃dʁə
dɑ̃ la pasjɔ̃ dy ʁuʒə,
tε mask matiʁe ʒə nə sεz- u
ʒə mə ʁətʁuvə

tε maskz- e tε peʁyk,
tε miməz- e tε paʁyʁə
ɑ̃niɡmə dy pase