Poeme : Sous La Nuit

Sans aucun bruit,
Je m aproche de elle si joli.
Assis dans le noir,
A la lumiere des phares.

Ma bouche doucement c est poser,
Sur ces levres, elle ma bercer.
Tout doucement enlacer,
Elle me laise me reposer.

Cette filles etendu,
A mes coter a moitier nue.
Dans ce ciel noir,
Une ombre d’espoire.

Le lendemin je ne vois plus rien,
Et t-elle partie au matin ?
Je ne saurais jamais,
Si au fond elle m’aimer.

Rien de personelle sur ce poemme je tien a le preciser ! lol

sɑ̃z- okœ̃ bʁɥi,
ʒə εm apʁoʃə də εllə si ʒɔli.
asi dɑ̃ lə nwaʁ,
a la lymjəʁə dε faʁə.

ma buʃə dusəmɑ̃ se ε poze,
syʁ sε ləvʁə, εllə ma bεʁse.
tu dusəmɑ̃ ɑ̃lase,
εllə mə lεzə mə ʁəpoze.

sεtə fijəz- ətɑ̃dy,
a mε kɔte a mwatje nɥ.
dɑ̃ sə sjεl nwaʁ,
ynə ɔ̃bʁə dεspwaʁə.

lə lɑ̃dəmɛ̃ ʒə nə vwa plys ʁjɛ̃,
e te εllə paʁti o matɛ̃ ?
ʒə nə soʁε ʒamε,
si o fɔ̃t- εllə mεme.

ʁjɛ̃ də pεʁsɔnεllə syʁ sə poamə ʒə tjɛ̃ a lə pʁəsize ! lɔl