Poeme : Petite Fleure

Je suis une petite fleure ramassée dans un pré
Entrain de faner sur le bord d’un fossé
On m’y a jeté sans aucune pitié
Préférant aller ramasser une plus belle pensée
Je sais que personne ne veut d’une petite fleure abimée
Alors je reste là et pris les cieux

En appercevant le soleil se coucher
Comme un dernier adieu
Je me meurre
La rage au cœur
Je ne suis qu’une petite fleure
Qui aspirait le bonheur

ʒə sɥiz- ynə pətitə flœʁə ʁamase dɑ̃z- œ̃ pʁe
ɑ̃tʁɛ̃ də fane syʁ lə bɔʁ dœ̃ fɔse
ɔ̃ mi a ʒəte sɑ̃z- okynə pitje
pʁefeʁɑ̃ ale ʁamase ynə plys bεllə pɑ̃se
ʒə sε kə pεʁsɔnə nə vø dynə pətitə flœʁə abime
alɔʁ ʒə ʁεstə la e pʁi lε sjø

ɑ̃n- apεʁsəvɑ̃ lə sɔlεj sə kuʃe
kɔmə œ̃ dεʁnje adjø
ʒə mə məʁə
la ʁaʒə o kœʁ
ʒə nə sɥi kynə pətitə flœʁə
ki aspiʁε lə bɔnœʁ