Poeme : La Coccinelle

Petite coccinelle
Vêtu de rouge et de noir
Infime petit moment incandescent
Tu te poses et repars…

Toujours en vadrouille
Par chance tu te poses
Venant égayer l’instant
Petite coccinelle

Insecte de nos jardins
La nature claire de l’été
Te fait rayonner sous nos yeux
Éphémère journée

pətitə kɔksinεllə
vεty də ʁuʒə e də nwaʁ
ɛ̃fimə pəti mɔmɑ̃ ɛ̃kɑ̃desɑ̃
ty tə pozəz- e ʁəpaʁ…

tuʒuʁz- ɑ̃ vadʁujə
paʁ ʃɑ̃sə ty tə pozə
vənɑ̃ eɡεje lɛ̃stɑ̃
pətitə kɔksinεllə

ɛ̃sεktə də no ʒaʁdɛ̃
la natyʁə klεʁə də lete
tə fε ʁεjɔne su noz- iø
efemεʁə ʒuʁne