Poeme : Dégouté…

Toi ki m’a cotoyé
Et en meme temps dégouté
D’une vie paisible et tranquille
Vs avez fè naitre en moi le vil & la haine
Vs etes des relations malsaine
Vs m’avez fait prendre gout o vice
Et mnt c moi ki device
J’voulai pa vivre com ca

D’une part rempli d’mensonge
Comme une bombe pres a eclaté
Vs etes pa des salo, je l’sais
Vs etes betement des idiot
Faire souffrir de l’interieur
S’attaqué direct o cœur

D’autre part d’me faire evadé
D’un monde ki m’a tro degouté
Vs m’avez pa laissé tomber
Vs avez juste niké ma vie
Fè grandir mes envie
De m’barrer sans m’retourné

C’est dur, je l’sais
D’entendre les paroles d’un suicidé
Mè c’est toi ki les a fè naitre, dslé…

twa ki ma kɔtwaje
e ɑ̃ məmə tɑ̃ deɡute
dynə vi pεziblə e tʁɑ̃kjə
ve εs ave fε nεtʁə ɑ̃ mwa lə vil e la-εnə
ve εs ətə dε ʁəlasjɔ̃ malsεnə
ve εs mave fε pʁɑ̃dʁə ɡu o visə
e εm εn te se mwa ki dəvisə
ʒvulε pa vivʁə kɔm ka

dynə paʁ ʁɑ̃pli dmɑ̃sɔ̃ʒə
kɔmə ynə bɔ̃bə pʁəz- a εklate
ve εs ətə pa dε salo, ʒə lsε
ve εs ətə bətəmɑ̃ dεz- idjo
fεʁə sufʁiʁ də lɛ̃təʁjœʁ
satake diʁεkt o kœʁ

dotʁə paʁ dmə fεʁə əvade
dœ̃ mɔ̃də ki ma tʁo dəɡute
ve εs mave pa lεse tɔ̃be
ve εs ave ʒystə nike ma vi
fε ɡʁɑ̃diʁ mεz- ɑ̃vi
də mbaʁe sɑ̃ mʁətuʁne

sε dyʁ, ʒə lsε
dɑ̃tɑ̃dʁə lε paʁɔlə dœ̃ sɥiside
mε sε twa ki lεz- a fε nεtʁə, dsle…