Poeme : Malgré Tout ! !

Le soleil se noye sans bruit au brume de la nuit.
Perdu dans mon silence, je cache mon inocence.
Je sais bien que c’est fini, mais je t’en veux encore de m’avoir mentie.
Je n’ai pas la force de te retenir, ni celle de te voir partir.
Car malgré tout je t’aime encore… je t’aime si fort ! !

lə sɔlεj sə nwaj sɑ̃ bʁɥi o bʁymə də la nɥi.
pεʁdy dɑ̃ mɔ̃ silɑ̃sə, ʒə kaʃə mɔ̃n- inɔsɑ̃sə.
ʒə sε bjɛ̃ kə sε fini, mε ʒə tɑ̃ vøz- ɑ̃kɔʁə də mavwaʁ mɑ̃ti.
ʒə nε pa la fɔʁsə də tə ʁətəniʁ, ni sεllə də tə vwaʁ paʁtiʁ.
kaʁ malɡʁe tu ʒə tεmə ɑ̃kɔʁə… ʒə tεmə si fɔʁ ! !