Poeme : Si Imposent Est Mon Corps

Mon corps me dégoutte tellement et ce miroir me renvoie une image que je n’aime pas.
Ce corps si laid et c’est rondeur de partout qui quoi que je fasse reste si imposent.
Manger me dégoutte de plus en plus.
Je ne supporte plus tout ce gras de partout et c’est douleur qui accompagne presque tout ce que je mange.
Je n’arrive pas croie a dont de laisser aller.
Je ne supporte plus ce miroir qui me renvoie une image si l’aie, si imposent.
C’est hanche, ce vendre qui reste si gros quoi que je fasse, manger moins et plus sainement possible non rien ne fais, je reste qu’une sale grosse vache.
Me mettre au sport, impossible car la fatiguée prend le dessus a chaque fois.
Je me hait de plus en plus et ne supporte plus ce surpoids et ce miroir qui me brise de plus en plus.

mɔ̃ kɔʁ mə deɡutə tεllmɑ̃ e sə miʁwaʁ mə ʁɑ̃vwa ynə imaʒə kə ʒə nεmə pa.
sə kɔʁ si lε e sε ʁɔ̃dœʁ də paʁtu ki kwa kə ʒə fasə ʁεstə si ɛ̃poze.
mɑ̃ʒe mə deɡutə də plysz- ɑ̃ plys.
ʒə nə sypɔʁtə plys tu sə ɡʁa də paʁtu e sε dulœʁ ki akɔ̃paɲə pʁεskə tu sə kə ʒə mɑ̃ʒə.
ʒə naʁivə pa kʁwa a dɔ̃ də lεse ale.
ʒə nə sypɔʁtə plys sə miʁwaʁ ki mə ʁɑ̃vwa ynə imaʒə si lε, si ɛ̃poze.
sε-ɑ̃ʃə, sə vɑ̃dʁə ki ʁεstə si ɡʁo kwa kə ʒə fasə, mɑ̃ʒe mwɛ̃z- e plys sεnəmɑ̃ pɔsiblə nɔ̃ ʁjɛ̃ nə fε, ʒə ʁεstə kynə salə ɡʁɔsə vaʃə.
mə mεtʁə o spɔʁ, ɛ̃pɔsiblə kaʁ la fatiɡe pʁɑ̃ lə dəsyz- a ʃakə fwa.
ʒə mə-ε də plysz- ɑ̃ plysz- e nə sypɔʁtə plys sə syʁpwaz- e sə miʁwaʁ ki mə bʁizə də plysz- ɑ̃ plys.