Poeme : Je Ne Veux Pas

Je ne veux pas que l’on parle de moi
Tous ces compliments, tous ces mots, quels mensonges !
Les gens, la terre, l’univers, tous ces hypocrites,
Je ne veux pas d’eux, je veux rester seule avec moi-même.
Je ne veux pas qu’un garçon m’aime,
Qu’il me parle d’amour et qu’il me caresse.
Ils mentent tous, je les hais,
Je les hais pour ce qu’ils sont, pour ce qu’ils font.
Je ne veux pas que l’on me regarde
Que l’on me juge, que l’on me suive,
C’est la vie de tout le monde, de moi,
Je ne veux pas vivre comme tout le monde.
Je ne veux pas, non, je ne veux pas que l’on pleure
Quand mon cœur cessera de battre et que je mourrai,
Car moi, je ne regretterai rien,
Je quitterai ce monde heureuse et comblée
Parce qu’enfin, je serai libre…

ʒə nə vø pa kə lɔ̃ paʁlə də mwa
tus sε kɔ̃plimɑ̃, tus sε mo, kεl mɑ̃sɔ̃ʒə !
lε ʒɑ̃, la teʁə, lynive, tus sεz- ipɔkʁitə,
ʒə nə vø pa dø, ʒə vø ʁεste sələ avεk mwa mεmə.
ʒə nə vø pa kœ̃ ɡaʁsɔ̃ mεmə,
kil mə paʁlə damuʁ e kil mə kaʁεsə.
il mɑ̃te tus, ʒə lεz- ε,
ʒə lεz- ε puʁ sə kil sɔ̃, puʁ sə kil fɔ̃.
ʒə nə vø pa kə lɔ̃ mə ʁəɡaʁdə
kə lɔ̃ mə ʒyʒə, kə lɔ̃ mə sɥivə,
sε la vi də tu lə mɔ̃də, də mwa,
ʒə nə vø pa vivʁə kɔmə tu lə mɔ̃də.
ʒə nə vø pa, nɔ̃, ʒə nə vø pa kə lɔ̃ plœʁə
kɑ̃ mɔ̃ kœʁ sesəʁa də batʁə e kə ʒə muʁʁε,
kaʁ mwa, ʒə nə ʁəɡʁεtəʁε ʁjɛ̃,
ʒə kitəʁε sə mɔ̃də œʁøzə e kɔ̃ble
paʁsə kɑ̃fɛ̃, ʒə səʁε libʁə…