Poeme : Nous

Demain aprés demain
Et peut être aujourd’hui
Nous serons deux
Nous serons seules

Demain aprés demain
Au dela de nos terres
Il m’est un doux soleil
Plus sombre que ma bouche
Plus vide que l’exil
Effleurant ma tristesse
De mille feux d’écume

dəmɛ̃ apʁe dəmɛ̃
e pø εtʁə oʒuʁdɥi
nu səʁɔ̃ dø
nu səʁɔ̃ sələ

dəmɛ̃ apʁe dəmɛ̃
o dəla də no teʁə
il mεt- œ̃ du sɔlεj
plys sɔ̃bʁə kə ma buʃə
plys vidə kə lεɡzil
efləʁɑ̃ ma tʁistεsə
də milə fø dekymə