Poème-France.com

Poeme : Le Lit



Le Lit

Toi mon grand lit,
Qui me garde sur lui.
Tu as accompli,
Des rêves à l’infini.

Et même malgré les plis,
Et toutes ses anomalies.
Tu m’as accueilli,
Sans faire de gazouillis.

Sous cette parure tu es bien joli,
Notre être entier tu embellis.
Au chaud tu nous gardes petit grizzli,
Faisant un sommeil tout accompli.

Je te rejoins la nuit,
D’un pas certain et affaibli.
La fatigue en cafouillis,
D’un coup elle s’évanouit.
Angeline

Pour mettre un commentaire

Poème en Phonétique

twa mɔ̃ ɡʁɑ̃ li,
ki mə ɡaʁdə syʁ lɥi.
ty a akɔ̃pli,
dε ʁεvəz- a lɛ̃fini.

e mεmə malɡʁe lε pli,
e tutə sεz- anɔmali.
ty ma akœji,
sɑ̃ fεʁə də ɡazuiji.

su sεtə paʁyʁə ty ε bjɛ̃ ʒɔli,
nɔtʁə εtʁə ɑ̃tje ty ɑ̃bεlli.
o ʃo ty nu ɡaʁdə- pəti ɡʁizli,
fəzɑ̃ œ̃ sɔmεj tut- akɔ̃pli.

ʒə tə ʁəʒwɛ̃ la nɥi,
dœ̃ pa sεʁtɛ̃ e afεbli.
la fatiɡ ɑ̃ kafuiji,
dœ̃ ku εllə sevanui.