Poeme : Fille Et Mort

Une fille mélancolique debou dans une piece sombremen eclairer atendai kelkun
Chake seconde qui passer en ésperan douloureusemen étai horible…
Pui elle apercu une ombre, mai se netai pa la persone kell atendai
Cetai la mort…
La mort saprocha doucemen de cette fille et lui di :
Vien je tenmene ou la tu naura plu a souffrir
Mai komen savai vou ke je souffre ?
Je tenten pleurer tou les soir et jenten hurler ton ame souffrante
Alor vien avec moi…
La fille baissan la tete
Je ne peu pa pour l’instan je doi rester en vie.
Mai pk ? tu souffre bocou et tu doi venir me rejoindre
Ici personne viendra t’aider personne…
Personne ne pense a toi
Jamai personne ne fera atention a toi
Personne ne veu de toi
Sur ces mots la fille senti cruellemen son cœur se dechirer et lui faire tré mal…

Personne ne t’aime
Les larme de la fille coula, elle etai completemen anéanti…
Cé vrai ce ke tu di, tou et vrais…
Mai moi jaime kelkun et je ne vie ke pour cette personne…
Toi aimer kelkun mai personne ne veu de toi
Il veule tous ke tu parte
Il veule ke tu meurt
Surement…
Il veule ke je parte…
Mai…
Tu ne menménera pa, pa pour l’instan car cette personne je l’aime vraimen et jattendrai encore un peu avan de partir…
Sé pitoyable… komen on peu vivre pour une personne alor kon souffre et kon veu en finir…
Sache ke chake nui je viendrai pour te chercher
Sur ces mots la mort s’en alla…
La fille déchirer de tou son etre et tellement triste…
Vou ni arrivera pa tan kell sera la…
Ma vie sé elle

ynə fijə melɑ̃kɔlikə dəbu dɑ̃z- ynə pjəsə sɔ̃bʁəmɛ̃ εklεʁe atɑ̃dε kεlkœ̃
ʃakə səɡɔ̃də ki pase ɑ̃n- espəʁɑ̃ duluʁøzəmɛ̃ etε ɔʁiblə…
pɥi εllə apεʁky ynə ɔ̃bʁə, mε sə nətε pa la pεʁsɔnə kεll atɑ̃dε
sətε la mɔʁ…
la mɔʁ sapʁoʃa dusəmɛ̃ də sεtə fijə e lɥi di :
vjɛ̃ ʒə tɑ̃mənə u la ty noʁa ply a sufʁiʁ
mε kɔmɛ̃ savε vu kə ʒə sufʁə ?
ʒə tɑ̃tɛ̃ pləʁe tu lε swaʁ e ʒɑ̃tɛ̃ yʁle tɔ̃n- amə sufʁɑ̃tə
alɔʁ vjɛ̃ avεk mwa…
la fijə bεsɑ̃ la tətə
ʒə nə pø pa puʁ lɛ̃stɑ̃ ʒə dwa ʁεste ɑ̃ vi.
mε pe ka ? ty sufʁə bɔku e ty dwa vəniʁ mə ʁəʒwɛ̃dʁə
isi pεʁsɔnə vjɛ̃dʁa tεde pεʁsɔnə…
pεʁsɔnə nə pɑ̃sə a twa
ʒamε pεʁsɔnə nə fəʁa atɑ̃sjɔ̃ a twa
pεʁsɔnə nə vø də twa
syʁ sε mo la fijə sɑ̃ti kʁyεllmɛ̃ sɔ̃ kœʁ sə dəʃiʁe e lɥi fεʁə tʁe mal…

pεʁsɔnə nə tεmə
lε laʁmə də la fijə kula, εllə ətε kɔ̃plətəmɛ̃ aneɑ̃ti…
se vʁε sə kə ty di, tu e vʁε…
mε mwa ʒεmə kεlkœ̃ e ʒə nə vi kə puʁ sεtə pεʁsɔnə…
twa εme kεlkœ̃ mε pεʁsɔnə nə vø də twa
il vələ tus kə ty paʁtə
il vələ kə ty məʁ
syʁəmɑ̃…
il vələ kə ʒə paʁtə…
mε…
ty nə mɑ̃menəʁa pa, pa puʁ lɛ̃stɑ̃ kaʁ sεtə pεʁsɔnə ʒə lεmə vʁεmɛ̃ e ʒatɑ̃dʁε ɑ̃kɔʁə œ̃ pø avɑ̃ də paʁtiʁ…
se pitwajablə… kɔmɛ̃ ɔ̃ pø vivʁə puʁ ynə pεʁsɔnə alɔʁ kɔ̃ sufʁə e kɔ̃ vø ɑ̃ finiʁ…
saʃə kə ʃakə nɥi ʒə vjɛ̃dʁε puʁ tə ʃεʁʃe
syʁ sε mo la mɔʁ sɑ̃n- ala…
la fijə deʃiʁe də tu sɔ̃n- εtʁə e tεllmɑ̃ tʁistə…
vu ni aʁivəʁa pa tɑ̃ kεll səʁa la…
ma vi se εllə