Poeme : San Espoir

Je sui perdu
A traver toute ces larmes…

Toutes ces larmes
Déchire atrocement mon ame…

Dans cette solitude je me noie inonder de tou ces pleur…

Mon cœur completemen
Arracher sé arreter

Je tombe dans une profonde souffrance…

Des souvenirs cicatrisé me hante

La guérison et san espoir

Les yeux fermer mé reve se fon rare

Je vie un véritable cauchemar…

ʒə sɥi pεʁdy
a tʁavεʁ tutə sε laʁmə…

tutə sε laʁmə
deʃiʁə atʁɔsəmɑ̃ mɔ̃n- amə…

dɑ̃ sεtə sɔlitydə ʒə mə nwa inɔ̃de də tu sε plœʁ…

mɔ̃ kœʁ kɔ̃plətəmɛ̃
aʁaʃe se aʁəte

ʒə tɔ̃bə dɑ̃z- ynə pʁɔfɔ̃də sufʁɑ̃sə…

dε suvəniʁ sikatʁize mə-ɑ̃tə

la ɡeʁizɔ̃ e sɑ̃ εspwaʁ

lεz- iø fεʁme me ʁəvə sə fɔ̃ ʁaʁə

ʒə vi œ̃ veʁitablə koʃəmaʁ…