Poeme : Inspiration Nocturne

Le crépuscule de notre affection
A l’aube de notre amitié
Je t’aime
Comme tout
Tu sera ma lune et moi le ciel
Tu sera mes jours je serai tes nuits
Tu sera cette arbre et moi les fruits
Tu veindra de pres pour me dire ton amour
Et quand je serai mal
Tes bras seront loin
Tes epaules si acceuillantes
Ta voix si consolatrices
Presence de méfiance
Mais justeun peu de confiance
Certes i l ya certe sune alliance entre nousd eux

lə kʁepyskylə də nɔtʁə afεksjɔ̃
a lobə də nɔtʁə amitje
ʒə tεmə
kɔmə tu
ty səʁa ma lynə e mwa lə sjεl
ty səʁa mε ʒuʁ ʒə səʁε tε nɥi
ty səʁa sεtə aʁbʁə e mwa lε fʁɥi
ty vɛ̃dʁa də pʁə- puʁ mə diʁə tɔ̃n- amuʁ
e kɑ̃ ʒə səʁε mal
tε bʁa səʁɔ̃ lwɛ̃
tεz- əpolə si aksœjɑ̃tə
ta vwa si kɔ̃sɔlatʁisə
pʁəzɑ̃sə də mefjɑ̃sə
mε ʒystən pø də kɔ̃fjɑ̃sə
sεʁtəz- i εl ia sεʁtə synə aljɑ̃sə ɑ̃tʁə nuzd ø