Poeme : Mel D’ancolie

Des fantômes accourent
Entrelacent tout le récit
D ’ arrachement de rupture
Fragments de la courte vie.

En puissance de l ’ écriture
Habiter le sublime regretté
Dans l ’ étrangeté du monde
Une perte sèche qui déchire.

dε fɑ̃toməz- akuʁe
ɑ̃tʁəlase tu lə ʁesi
daʁaʃəmɑ̃ də ʁyptyʁə
fʁaɡmɑ̃ də la kuʁtə vi.

ɑ̃ pɥisɑ̃sə də lekʁityʁə
abite lə syblimə ʁəɡʁεte
dɑ̃ letʁɑ̃ʒəte dy mɔ̃də
ynə pεʁtə sεʃə ki deʃiʁə.