Poeme : Toile Nocturne

Nuit se change
Brin de baisers
Le vent chemine
Ciel est sombre.
Les yeux guettent
Étoiles de vie
Lisant l ’ amour
Des êtres épousent.

Hurler.
Danse des mains
Esquive le tourbillon
Mots des corps
Rendent l ’ innocence.
Une lune jaune
Voit une ombre
Ruban des appels
Hurle une passion.

Graines de sens.
Assis à tes côtés
Son cœur a lâché
Et tombait en avant
L ’ époux a trépassé. .
Épuisé en larmes
Orbite de profondeur
Ses forces envolées
Guettent vaste ciel.

Gai vent.
Noir le soir
Blanc de neige
Le vent divin
Croise la fée.
Gel de phrases
Ville d ’ Astakan
La Dame passe
La nuit boréale.

Au fond.
La nuit me visite
Rêve de quelqu’un
Silence de minuit
Regarde le miroir.
Murmure se répand
Change d ’ escalier
Tourbillon de passion
Trace des mystères.

nɥi sə ʃɑ̃ʒə
bʁɛ̃ də bεze
lə vɑ̃ ʃəminə
sjεl ε sɔ̃bʁə.
lεz- iø ɡεte
etwalə də vi
lizɑ̃ lamuʁ
dεz- εtʁəz- epuze.

yʁle.
dɑ̃sə dε mɛ̃
εskivə lə tuʁbijɔ̃
mo dε kɔʁ
ʁɑ̃de linɔsɑ̃sə.
ynə lynə ʒonə
vwa ynə ɔ̃bʁə
ʁybɑ̃ dεz- apεl
yʁlə ynə pasjɔ̃.

ɡʁεnə də sɑ̃s.
asiz- a tε kote
sɔ̃ kœʁ a laʃe
e tɔ̃bε ɑ̃n- avɑ̃
lepuz- a tʁepase.
epɥize ɑ̃ laʁmə
ɔʁbitə də pʁɔfɔ̃dœʁ
sε fɔʁsəz- ɑ̃vɔle
ɡεte vastə sjεl.

ɡε vɑ̃.
nwaʁ lə swaʁ
blɑ̃ də nεʒə
lə vɑ̃ divɛ̃
kʁwazə la fe.
ʒεl də fʁazə
vilə dastakɑ̃
la damə pasə
la nɥi bɔʁealə.

o fɔ̃.
la nɥi mə vizitə
ʁεvə də kεlkœ̃
silɑ̃sə də minɥi
ʁəɡaʁdə lə miʁwaʁ.
myʁmyʁə sə ʁepɑ̃
ʃɑ̃ʒə dεskalje
tuʁbijɔ̃ də pasjɔ̃
tʁasə dε mistεʁə.