Poeme : Prodigue

Paroles d ’ arbres
Éclairent fantasmes
Pincée de dialogue
Fabrique le nuage.
Souffle du ciel
Nervures respirent
Ellipse de chemin
Feuilles chuchotent.

Pimpante.
Gouaille du lieu
Infléchit difficultés
La claque de joie
Redresse humains.
Soucis de nature
Potentiel déambule
Que joie demeure
Opéra des bouleaux.

paʁɔlə daʁbʁə
eklεʁe fɑ̃tasmə
pɛ̃se də djalɔɡ
fabʁikə lə nɥaʒə.
suflə dy sjεl
nεʁvyʁə ʁεspiʁe
εllipsə də ʃəmɛ̃
fœjə ʃyʃɔte.

pɛ̃pɑ̃tə.
ɡuajə dy ljø
ɛ̃fleʃi difikylte
la klakə də ʒwa
ʁədʁεsə ymɛ̃.
susi də natyʁə
pɔtɑ̃sjεl deɑ̃bylə
kə ʒwa dəməʁə
ɔpeʁa dε bulo.