Poeme : Lèvres/Sève

L ’ année tourne
Vie se détourne
Lèvres des mots
Ils me parlent.
Épeler la joie
Boire du vin
La bouche bouge
Lèvres de sève.

Saison rouge.
Les lèvres rouges
Incontournable Beauté
Outil de séduction
L ’ oreéal de Paris.
Sans rouge à lèvres
Elle se sent mièvre
La femme rouge
De noire vêtue.

Se conter.
Feuilles rougeoyantes
Sommeil des arbres
Le soleil au revoir
Tombe l ’ autre nuit.
La réponse du ciel
Les ailes d ’ oiseaux
Des idées de joie
Croquent la sensation.

lane tuʁnə
vi sə detuʁnə
lεvʁə- dε mo
il mə paʁle.
epəle la ʒwa
bwaʁə dy vɛ̃
la buʃə buʒə
lεvʁə- də sεvə.

sεzɔ̃ ʁuʒə.
lε lεvʁə- ʁuʒə
ɛ̃kɔ̃tuʁnablə bote
uti də sedyksjɔ̃
lɔʁəeal də paʁi.
sɑ̃ ʁuʒə a lεvʁə
εllə sə sɑ̃ mjεvʁə
la famə ʁuʒə
də nwaʁə vεtɥ.

sə kɔ̃te.
fœjə ʁuʒwajɑ̃tə
sɔmεj dεz- aʁbʁə
lə sɔlεj o ʁəvwaʁ
tɔ̃bə lotʁə nɥi.
la ʁepɔ̃sə dy sjεl
lεz- εlə dwazo
dεz- ide də ʒwa
kʁɔke la sɑ̃sasjɔ̃.