Poeme : Brusqué

Larmes du silence
Serrent la gorge
La tristesse insiste
Déchaîne la tempête.
Cordes des rives
Désertent conscience
Gestes des souffles
Désespèrent l ’ amour.

Se déterrer.
Sortir de l ’ ombre
Récupérer une vie
Une âme s ’ habite
Attitude l ’ exprime.
Élan de la puissance
Au retour du puits
Fulgurances entendues
Arment retournements.

laʁmə- dy silɑ̃sə
seʁe la ɡɔʁʒə
la tʁistεsə ɛ̃sistə
deʃεnə la tɑ̃pεtə.
kɔʁdə- dε ʁivə
dezεʁte kɔ̃sjɑ̃sə
ʒεstə dε suflə
dezεspεʁe lamuʁ.

sə deteʁe.
sɔʁtiʁ də lɔ̃bʁə
ʁekypeʁe ynə vi
ynə amə sabitə
atitydə lεkspʁimə.
elɑ̃ də la pɥisɑ̃sə
o ʁətuʁ dy pɥi
fylɡyʁɑ̃səz- ɑ̃tɑ̃dɥ
aʁme ʁətuʁnəmɑ̃.