Poeme : Passade

Ouverture d’un passage
Perception d’un nouveau monde
L’effleurant, je le sonde
Espérant y trouver un étalage
De nouvelles sensations
M’y mettant corps et âme
Me jetant dans cet abandon
Je lui offre mes charmes
Sous l’attente d’une réponse
Je patiente déchiré
Voulant la posséder
Mais il ne reste qu’une once
D’un espoir tari
Quand elle me dit
Ne plus vouloir essayer
Me sentant opprimé
Par cette nouvelle tranchante
La rage me prend au ventre
Déclarant, à jamais
Je ne te reverrais
Croyant trouver mon égal
J’en reviens le cœur meurtri
Ne comprenant pas ce tel dam
Je erre sans habit
Dans les catacombes de Lucifer
Nu, demandant son étreinte
De façon idolâtre
Pour éguiser mes serres
Sur ces sentiments humains
Mon cœur sera de glace
Je ne supporte plus ce chagrin
Me mutilant la face

uvεʁtyʁə dœ̃ pasaʒə
pεʁsεpsjɔ̃ dœ̃ nuvo mɔ̃də
lefləʁɑ̃, ʒə lə sɔ̃də
εspeʁɑ̃ i tʁuve œ̃n- etalaʒə
də nuvεllə sɑ̃sasjɔ̃
mi mεtɑ̃ kɔʁz- e amə
mə ʒətɑ̃ dɑ̃ sεt abɑ̃dɔ̃
ʒə lɥi ɔfʁə mε ʃaʁmə
su latɑ̃tə dynə ʁepɔ̃sə
ʒə pasjɑ̃tə deʃiʁe
vulɑ̃ la pɔsede
mεz- il nə ʁεstə kynə ɔ̃sə
dœ̃n- εspwaʁ taʁi
kɑ̃t- εllə mə di
nə plys vulwaʁ esεje
mə sɑ̃tɑ̃ ɔpʁime
paʁ sεtə nuvεllə tʁɑ̃ʃɑ̃tə
la ʁaʒə mə pʁɑ̃t- o vɑ̃tʁə
deklaʁɑ̃, a ʒamε
ʒə nə tə ʁəveʁε
kʁwajɑ̃ tʁuve mɔ̃n- eɡal
ʒɑ̃ ʁəvjɛ̃ lə kœʁ məʁtʁi
nə kɔ̃pʁənɑ̃ pa sə tεl dam
ʒə eʁə sɑ̃-abi
dɑ̃ lε katakɔ̃bə də lysife
ny, dəmɑ̃dɑ̃ sɔ̃n- etʁɛ̃tə
də fasɔ̃ idɔlatʁə
puʁ eɡize mε seʁə
syʁ sε sɑ̃timɑ̃z- ymɛ̃
mɔ̃ kœʁ səʁa də ɡlasə
ʒə nə sypɔʁtə plys sə ʃaɡʁɛ̃
mə mytilɑ̃ la fasə