Poeme : S’il Suffisait…

S’il suffisait de par mon regard te montrer la beauté des ciels etoilés,

Mais je ne suis pas le regard de dieu…

S’il suffisait de te tendre la main et te montrer le chemin vers la terre
Promise, esperée ;

Mais je ne suis pas la main de dieu…

S’il suffisait que par la foulée de mon pas tu traverses le jardin d’eden enchanté,

Mais je ne suis pas le pied de dieu…

S’il suffisait que de ton cœur palpite en moi chacun de tes malheurs souillés,

Mais je ne suis pas le cœur de dieu…

S’il suffisait que de ton ame je souffre en secret,

Mais je ne suis pas la conscience de dieu…
S’il suffisait que de mon ouie tu entendes les mots inavoués de l étre aimé,

Mais je ne suis pas l’écoute de dieu…
S’il suffisait que de vous lire de vos secrets je m’en impregnais

Mais je ne suis que sylvie et de vos plumes j ai connu un chaine de l’amité
Plus grande que le monde de dieu :

L’éternité

sil syfizε də paʁ mɔ̃ ʁəɡaʁ tə mɔ̃tʁe la bote dε sjεlz- ətwale,

mε ʒə nə sɥi pa lə ʁəɡaʁ də djø…

sil syfizε də tə tɑ̃dʁə la mɛ̃ e tə mɔ̃tʁe lə ʃəmɛ̃ vεʁ la teʁə
pʁɔmizə, εspəʁe,

mε ʒə nə sɥi pa la mɛ̃ də djø…

sil syfizε kə paʁ la fule də mɔ̃ pa ty tʁavεʁsə- lə ʒaʁdɛ̃ dədɛ̃ ɑ̃ʃɑ̃te,

mε ʒə nə sɥi pa lə pje də djø…

sil syfizε kə də tɔ̃ kœʁ palpitə ɑ̃ mwa ʃakœ̃ də tε malœʁ suje,

mε ʒə nə sɥi pa lə kœʁ də djø…

sil syfizε kə də tɔ̃n- amə ʒə sufʁə ɑ̃ sεkʁε,

mε ʒə nə sɥi pa la kɔ̃sjɑ̃sə də djø…
sil syfizε kə də mɔ̃n- ui ty ɑ̃tɑ̃də lε moz- inavue də εl etʁə εme,

mε ʒə nə sɥi pa lekutə də djø…
sil syfizε kə də vu liʁə də vo sεkʁε ʒə mɑ̃n- ɛ̃pʁεɲε

mε ʒə nə sɥi kə silvi e də vo plymə ʒi ε kɔny œ̃ ʃεnə də lamite
plys ɡʁɑ̃də kə lə mɔ̃də də djø :

letεʁnite