Poeme : Virus.

Je me nourris de vos maux,
Et m’abreuve du désespoir,
De la douce odeur du chaos,
Et de la beauté du noir,

Je suis l’essence même,
De ce monde fragile,
Moi l’hydre de Lerne,
Gardienne de l’exil,

Gravé dans vos esprits
En lettre rouge sang,
Je ne laisse aucun répit,
Même aux braves gens

ʒə mə nuʁʁi də vo mo,
e mabʁəvə dy dezεspwaʁ,
də la dusə ɔdœʁ dy ʃao,
e də la bote dy nwaʁ,

ʒə sɥi lesɑ̃sə mεmə,
də sə mɔ̃də fʁaʒilə,
mwa lidʁə də lεʁnə,
ɡaʁdjεnə də lεɡzil,

ɡʁave dɑ̃ voz- εspʁi
ɑ̃ lεtʁə ʁuʒə sɑ̃,
ʒə nə lεsə okœ̃ ʁepi,
mεmə o bʁavə ʒɑ̃