Poeme : Si Je Devait Vous Ecrire Le Destin

Si je devait vous ecrire le destin
Je vous donnerai pas de chagrin
Je me contenterai de vous voir tous heureux
Jusqu’a votre dernier voyage les cieux
Je vous laisserai chaque soir dans vos reves des aurores boréales
Avec une licorne au galop
Chasser vos démonts
Car ont a tous une part de bon
J’ecrirai le destin en poèmes et en latins
Sans trop de baratin
Vous laissant au clair de lune
La dame fortune
Qui vous guidera
Sans trop de tracas
Vers de nouveau pas
Je n’oublirai pas d’ecrire le destin de l’humanite
Lui vous serait donner a peine né
Histoire de bien vous le rappeller
C’est le destin du respect que je vous confirai

Si je devait ecrire votre destin
Je dirai que je finirai robespierre
Déja en poussière
J’aurai a chasser mille misère sur la terre
Le destin je ne pourrait le refaire
Trop galère, je préfere regarder le destin pres de ma cafetière
Le matin, pres de mon café
Histoire de se preoccuper du destin mais deja du miens
Car lui seul aura trois longueur d’avance
Et moi je fermerai le temps comme la valse car la boucle sera bouclé

si ʒə dəvε vuz- εkʁiʁə lə dεstɛ̃
ʒə vu dɔnəʁε pa də ʃaɡʁɛ̃
ʒə mə kɔ̃tɑ̃təʁε də vu vwaʁ tusz- œʁø
ʒyska vɔtʁə dεʁnje vwajaʒə lε sjø
ʒə vu lεsəʁε ʃakə swaʁ dɑ̃ vo ʁəvə dεz- oʁɔʁə bɔʁealə
avεk ynə likɔʁnə o ɡalo
ʃase vo demɔ̃
kaʁ ɔ̃ a tusz- ynə paʁ də bɔ̃
ʒεkʁiʁε lə dεstɛ̃ ɑ̃ pɔεməz- e ɑ̃ latɛ̃
sɑ̃ tʁo də baʁatɛ̃
vu lεsɑ̃ o klεʁ də lynə
la damə fɔʁtynə
ki vu ɡidəʁa
sɑ̃ tʁo də tʁaka
vεʁ də nuvo pa
ʒə nubliʁε pa dεkʁiʁə lə dεstɛ̃ də lymanitə
lɥi vu səʁε dɔne a pεnə ne
istwaʁə də bjɛ̃ vu lə ʁapεlle
sε lə dεstɛ̃ dy ʁεspε kə ʒə vu kɔ̃fiʁε

si ʒə dəvε εkʁiʁə vɔtʁə dεstɛ̃
ʒə diʁε kə ʒə finiʁε ʁɔbεspjeʁə
deʒa ɑ̃ pusjεʁə
ʒoʁε a ʃase milə mizεʁə syʁ la teʁə
lə dεstɛ̃ ʒə nə puʁʁε lə ʁəfεʁə
tʁo ɡalεʁə, ʒə pʁefəʁə ʁəɡaʁde lə dεstɛ̃ pʁə- də ma kafətjεʁə
lə matɛ̃, pʁə- də mɔ̃ kafe
istwaʁə də sə pʁəɔkype dy dεstɛ̃ mε dəʒa dy mjɛ̃
kaʁ lɥi səl oʁa tʁwa lɔ̃ɡœʁ davɑ̃sə
e mwa ʒə fεʁməʁε lə tɑ̃ kɔmə la valsə kaʁ la buklə səʁa bukle