Poeme : Au J0Ur L£ J0Ur

Tu décides un beau matin,
De me prendre par la main,
M’emmenant sur le chemin-

Qu’il est beau l’amour,
Celui qui dure toujours,
Eins, zwei, drei, vier Uhr.

Tu m’emmènes sur le chemin,
De la vie et de demain,
M’apprenant que sans moi tu ne serai rien.

Qu’il est beau l’amour,
Celui qui dure toujours,
Eins, zwei, drei, vier Uhr.

Je ne t’ai revu c’est certain,
Et ne sais ce que tu deviens,
C’est simple : je t’ai perdu en chemin.

Il est terminé l’amour,
Autant le vivre au jour le jour,
Fünf, sechs, sieben, acht Uhr.

ty desidəz- œ̃ bo matɛ̃,
də mə pʁɑ̃dʁə paʁ la mɛ̃,
mamənɑ̃ syʁ lə ʃəmɛ̃

kil ε bo lamuʁ,
səlɥi ki dyʁə tuʒuʁ,
ɛ̃, zwε, dʁε, vje yʁ.

ty mɑ̃mεnə syʁ lə ʃəmɛ̃,
də la vi e də dəmɛ̃,
mapʁənɑ̃ kə sɑ̃ mwa ty nə səʁε ʁjɛ̃.

kil ε bo lamuʁ,
səlɥi ki dyʁə tuʒuʁ,
ɛ̃, zwε, dʁε, vje yʁ.

ʒə nə tε ʁəvy sε sεʁtɛ̃,
e nə sε sə kə ty dəvjɛ̃,
sε sɛ̃plə : ʒə tε pεʁdy ɑ̃ ʃəmɛ̃.

il ε tεʁmine lamuʁ,
otɑ̃ lə vivʁə o ʒuʁ lə ʒuʁ,
fynf, sεk, sjəbɛ̃, akt yʁ.