Poème-France.com

Poeme : … Mon Amie…



… Mon Amie…

Mon amie a mit
Mon amitié à mi-temps
Mais à mi-chemin de ma mie
Je me suis retrouvé à Milan

Mon amie a misé
Sur un mitard miteux
Mais, miracle au milieu
Un militaire mité

Mais le miséreux est mytho
D’un micmac à mi-clos
Dans ce microclimat laminé
La migraine l’a miné

Mais ce demi-ami rage
Qu’un minus lui fasse mirage
Car miro des mirettes
Je ne lui laisse que les miettes

Quand la midinette est venu à midi
Chercher son minet, moi son ami
Le maton du mitard, ami du mité
S’était mit en tête de me mater

Mais l’ami de mon amie, son mari à mi-temps
Rit de la manie du maton minot
Qui mate les miches du mité, son amant
Monté sur le militaire mytho

La mine déminée des coups du milanais
Mon amie a mit la milice du milieu
Mais au milieu des militant malicieux
Le maton lui minimisait

La mijaurée m’a prise pour un micheton
Mais la mine mitigée tel un milord
De minet me voilà mignon
La milady m’admit alors
Tifeufeu

PostScriptum

Juste un petit délire en passant…


Pour mettre un commentaire

Poème en Phonétique

mɔ̃n- ami a mit
mɔ̃n- amitje a mi tɑ̃
mεz- a mi ʃəmɛ̃ də ma mi
ʒə mə sɥi ʁətʁuve a milɑ̃

mɔ̃n- ami a mize
syʁ œ̃ mitaʁ mitø
mε, miʁaklə o miljø
œ̃ militεʁə mite

mε lə mizeʁøz- ε mito
dœ̃ mikmak a mi klo
dɑ̃ sə mikʁɔklima lamine
la miɡʁεnə la mine

mε sə dəmi ami ʁaʒə
kœ̃ minys lɥi fasə miʁaʒə
kaʁ miʁo dε miʁεtə
ʒə nə lɥi lεsə kə lε mjεtə

kɑ̃ la midinεtə ε vəny a midi
ʃεʁʃe sɔ̃ minε, mwa sɔ̃n- ami
lə matɔ̃ dy mitaʁ, ami dy mite
setε mit ɑ̃ tεtə də mə mate

mε lami də mɔ̃n- ami, sɔ̃ maʁi a mi tɑ̃
ʁit də la mani dy matɔ̃ mino
ki matə lε miʃə dy mite, sɔ̃n- amɑ̃
mɔ̃te syʁ lə militεʁə mito

la minə demine dε ku dy milanε
mɔ̃n- ami a mit la milisə dy miljø
mεz- o miljø dε militɑ̃ malisjø
lə matɔ̃ lɥi minimizε

la miʒoʁe ma pʁizə puʁ œ̃ miʃətɔ̃
mε la minə mitiʒe tεl œ̃ milɔʁ
də minε mə vwala miɲɔ̃
la miladi madmi alɔʁ