Poeme : Je Sens La Morsure

Je sens la morsure d’un démon
Mon âme attristée joue avec la confusion
Quand je hume des parfums de satisfaction
Que m’offre ces visages comme hameçon

L’enfer brûle les restes de ma raison
Ses morsuures n’ont aucune compassion
Pour mon cœur qui ne veut adoration
Pour ce mal qui me donne vaine leçon

Je récite des prières saines afin de guérir
Cette misère qui titille mon grand délire
Celui de ne plus voir ces faux sourires à venir

Dans un feu d’amour qui ne vous inspire
Je ne veux plus être ce docile messire
Qui se laisse berner par la vile duplicité
☼ŦC

ʒə sɑ̃s la mɔʁsyʁə dœ̃ demɔ̃
mɔ̃n- amə atʁiste ʒu avεk la kɔ̃fyzjɔ̃
kɑ̃ ʒə ymə dε paʁfœ̃ də satisfaksjɔ̃
kə mɔfʁə sε vizaʒə kɔmə-aməsɔ̃

lɑ̃fe bʁylə lε ʁεstə də ma ʁεzɔ̃
sε mɔʁsyyʁə nɔ̃ okynə kɔ̃pasjɔ̃
puʁ mɔ̃ kœʁ ki nə vø adɔʁasjɔ̃
puʁ sə mal ki mə dɔnə vεnə ləsɔ̃

ʒə ʁesitə dε pʁjεʁə sεnəz- afɛ̃ də ɡeʁiʁ
sεtə mizεʁə ki titijə mɔ̃ ɡʁɑ̃ deliʁə
səlɥi də nə plys vwaʁ sε fo suʁiʁəz- a vəniʁ

dɑ̃z- œ̃ fø damuʁ ki nə vuz- ɛ̃spiʁə
ʒə nə vø plysz- εtʁə sə dɔsilə mesiʁə
ki sə lεsə bεʁne paʁ la vilə dyplisite
k