Poeme : La Vie La Mort

La mort nest pas loing
Elle ce trouve au bout du chemin
Nest pas peur de lafronter
Nest pas peur de la devisager
Nesite pas a le faire
Car le paradis te cera offaire
Tu et passer de vie a trepis
A coter des ange tu et assis
Une vie mayeur sofre a toi
Prend la nesite pas
Tu laissera quelqun deriere toi
Il cera seul dans lombre de tes pas
Tu menkera a bocoup de monde
Mais un jour tu quitera ce monde
Ce momant nest pas encor arriver
Reste a coter de seu qui ton aimés
La vie et belle quand tu et la
Allor reste ici bas
La mort et si noir
Remplis de desespoir
Que la vie et colorai
Qu’avec toi elle ne fait que sameliorai

la mɔʁ nεst pa luiŋ
εllə sə tʁuvə o bu dy ʃəmɛ̃
nεst pa pœʁ də lafʁɔ̃te
nεst pa pœʁ də la dəvizaʒe
nəzitə pa a lə fεʁə
kaʁ lə paʁadi tə səʁa ɔfεʁə
ty e pase də vi a tʁəpi
a kɔte dεz- ɑ̃ʒə ty e asi
ynə vi mεjœʁ sɔfʁə a twa
pʁɑ̃ la nəzitə pa
ty lεsəʁa kεlkn dəʁjəʁə twa
il səʁa səl dɑ̃ lɔ̃bʁə də tε pa
ty mɑ̃kəʁa a bɔku də mɔ̃də
mεz- œ̃ ʒuʁ ty kitəʁa sə mɔ̃də
sə mɔmɑ̃ nεst pa ɑ̃kɔʁ aʁive
ʁεstə a kɔte də sø ki tɔ̃n- εme
la vi e bεllə kɑ̃ ty e la
alɔʁ ʁεstə isi ba
la mɔʁ e si nwaʁ
ʁɑ̃pli də dəzεspwaʁ
kə la vi e kɔlɔʁε
kavεk twa εllə nə fε kə saməljɔʁε