Poeme : La Pêcheresse !

Je pense a elle sans cesse
Je l’imagine entre mes mains
Je ne peux laisser vivre cette pêcheresse
Elle ne sera plus la demain matin

Comment a-t- elle oser cet affront
Croire que mon homme etait a elle
Aujourd’hui je sors de mes gonds
Il y en a une de trop et c’est elle

Voir son sang couler
Quelle délicieuse victoire
Elle a cru pouvoir me doubler
C’est sur elle va mourir se soir

ʒə pɑ̃sə a εllə sɑ̃ sεsə
ʒə limaʒinə ɑ̃tʁə mε mɛ̃
ʒə nə pø lεse vivʁə sεtə pεʃəʁεsə
εllə nə səʁa plys la dəmɛ̃ matɛ̃

kɔmɑ̃ a te εllə oze sεt afʁɔ̃
kʁwaʁə kə mɔ̃n- ɔmə ətε a εllə
oʒuʁdɥi ʒə sɔʁ də mε ɡɔ̃
il i ɑ̃n- a ynə də tʁo e sεt- εllə

vwaʁ sɔ̃ sɑ̃ kule
kεllə delisjøzə viktwaʁə
εllə a kʁy puvwaʁ mə duble
sε syʁ εllə va muʁiʁ sə swaʁ