Poeme : Lune 2

Lune au-dessus
Du quartier
De la ville
Des jungles

Lune qui brille
Lune qui s’évade
Lune qui s’éclipse
Lune qui un jour disparaîtra

Lune qui fait écho
Aux sentiments confus
Aux hommes pâles
Qui rient de désespoir

Lune qui ne tisse pas
Sa propre lumière
Lune qui s’éclipse
Lune qui un jour disparaîtra

lynə o dəsy
dy kaʁtje
də la vilə
dε ʒœ̃ɡlə

lynə ki bʁijə
lynə ki sevadə
lynə ki seklipsə
lynə ki œ̃ ʒuʁ dispaʁεtʁa

lynə ki fε eʃo
o sɑ̃timɑ̃ kɔ̃fy
o ɔmə palə
ki ʁje də dezεspwaʁ

lynə ki nə tisə pa
sa pʁɔpʁə lymjεʁə
lynə ki seklipsə
lynə ki œ̃ ʒuʁ dispaʁεtʁa