Poeme : Ma Vie

Je ne peux pas, je n’y arrive pas
Je n’avance pas je comence a partir
Je comence a ne plus sentir
Votre amour je ne m’occupe
Que de se poids qui grandis avec moi
Je vous deteste vous qui mon détruite
Vous qui m’oublier comme ça
Vous ete des laches et de tte façon
Je prouveré que je peux me relevé meme
Si vous me faite chier
Meme si je ne peux pas parlé
Désolée de se que je vous fait
Voila je n’en peux plus
De cette vie pourie
Je resteré je vous le promet

ʒə nə pø pa, ʒə ni aʁivə pa
ʒə navɑ̃sə pa ʒə kɔmɑ̃sə a paʁtiʁ
ʒə kɔmɑ̃sə a nə plys sɑ̃tiʁ
vɔtʁə amuʁ ʒə nə mɔkypə
kə də sə pwa ki ɡʁɑ̃diz- avεk mwa
ʒə vu dətεstə vu ki mɔ̃ detʁɥitə
vu ki mublje kɔmə sa
vuz- ətə dε laʃəz- e də tə fasɔ̃
ʒə pʁuvəʁe kə ʒə pø mə ʁələve məmə
si vu mə fεtə ʃje
məmə si ʒə nə pø pa paʁle
dezɔle də sə kə ʒə vu fε
vwala ʒə nɑ̃ pø plys
də sεtə vi puʁi
ʒə ʁεstəʁe ʒə vu lə pʁɔmε