Poeme : Toi ! Cette Autre.

Toi ! Le soleil éclaté
L’aurore des printemps
Le sourire de ses étés
L’a b c de ses chants
Le parfum de ses matins
La fraîcheur de son temps
Le bonheur et ses rayons
Moi ! le vent brisé
La mer à basse marée
Sur les chemins raidis
L’ombre qui cherche son corps
La parole qui se heurte
Aux rictus des heures
L’alphabet que tisse le silence
Sur la feuille de l’illisible
Toi ! Le ciel toute vie
L’hirondelle, la pluie
L’amour, la belle lune de nuit
Le divin murmure des anges
Aux premières lueurs
Le souffle, la joie, la lueur
L’arc-en ciel de son espace
Moi ! Le songe d’un temps mort
Le silence triste, quand il fait noir
L’écho couleur des neiges
Quand je suis seul
Le jour plein nuages
Le violon sans corde
La mélodie de l’inachevé
L’hier qui survole
Avec ses ramures de soir
L’aujourd’hui de ton univers
Toi ! Que j’ai imaginé
Ce grand jardin aux jolies fleurs,
Au fil des regrets
J’ai perdu mes pas
Aux pas de ton toi… Cette autre
Dans le grand rien, le moi de mon être.
****TLP. N****

twa ! lə sɔlεj eklate
loʁɔʁə dε pʁɛ̃tɑ̃
lə suʁiʁə də sεz- ete
la be se də sε ʃɑ̃
lə paʁfœ̃ də sε matɛ̃
la fʁεʃœʁ də sɔ̃ tɑ̃
lə bɔnœʁ e sε ʁεjɔ̃
mwa ! lə vɑ̃ bʁize
la mεʁ a basə maʁe
syʁ lε ʃəmɛ̃ ʁεdi
lɔ̃bʁə ki ʃεʁʃə sɔ̃ kɔʁ
la paʁɔlə ki sə œʁtə
o ʁiktys dεz- œʁ
lalfabε kə tisə lə silɑ̃sə
syʁ la fœjə də liliziblə
twa ! lə sjεl tutə vi
liʁɔ̃dεllə, la plɥi
lamuʁ, la bεllə lynə də nɥi
lə divɛ̃ myʁmyʁə dεz- ɑ̃ʒə
o pʁəmjεʁə lɥœʁ
lə suflə, la ʒwa, la lɥœʁ
laʁk ɑ̃ sjεl də sɔ̃n- εspasə
mwa ! lə sɔ̃ʒə dœ̃ tɑ̃ mɔʁ
lə silɑ̃sə tʁistə, kɑ̃t- il fε nwaʁ
leʃo kulœʁ dε nεʒə
kɑ̃ ʒə sɥi səl
lə ʒuʁ plɛ̃ nɥaʒə
lə vjɔlɔ̃ sɑ̃ kɔʁdə
la melɔdi də linaʃəve
ljεʁ ki syʁvɔlə
avεk sε ʁamyʁə də swaʁ
loʒuʁdɥi də tɔ̃n- ynive
twa ! kə ʒε imaʒine
sə ɡʁɑ̃ ʒaʁdɛ̃ o ʒɔli flœʁ,
o fil dε ʁəɡʁε
ʒε pεʁdy mε pa
o pa də tɔ̃ twa… sεtə otʁə
dɑ̃ lə ɡʁɑ̃ ʁjɛ̃, lə mwa də mɔ̃n- εtʁə.
asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə te εl pe. εn asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə