Poeme : Grise De Nuit

Un sentier de ouate
Aux accents nocturnes
Tes ailes inoxydables
Mon cœur de coton
… De la colle folle
Sur nos demains
Nos paroles s’agglutinent
Pour atteindre la lune
L’infiniment blanc
Feu d’artifice
De chair et de buée.

œ̃ sɑ̃tje də uatə
oz- aksɑ̃ nɔktyʁnə
tεz- εləz- inɔksidablə
mɔ̃ kœʁ də kɔtɔ̃
… də la kɔlə fɔlə
syʁ no dəmɛ̃
no paʁɔlə saɡlytine
puʁ atɛ̃dʁə la lynə
lɛ̃finime blɑ̃
fø daʁtifisə
də ʃεʁ e də bye.