Poeme : Je Me Rapelle

Il me rapelle mon enfance
Toute cette souffrance
Tout ce que j’ai pu vivre de malheureux
Tout mes jours les plus affreux
En resumer
Mon pire passer
C’est sure que je l’aime
Mais il me rapelle la haine
Don j’ai envers le monde
Qui avec moi son immonde
Comme mon propre pere
Le noyau de ma misere
Celui que j’aimerais tanx cracher dessus
Pour m’avoir donner se vecu
Simplement pour m’avoir fait mal
Par de simple mot banal
De m’avoir fait connaitre la douleur
Le premier a m’avoir dechirer le cœur
Il me rapelle ce que j’ai fait au autre
Par une seul faute
La sienne
Pour m’avoir fait vivre a l’ancienne
Le bon vieux temps
Ou l’ont battais encore les enfants
Car il n’a toujours pas constater
Que le temps avais changer

… Je me rapellerai toujours…

il mə ʁapεllə mɔ̃n- ɑ̃fɑ̃sə
tutə sεtə sufʁɑ̃sə
tu sə kə ʒε py vivʁə də maləʁø
tu mε ʒuʁ lε plysz- afʁø
ɑ̃ ʁəsyme
mɔ̃ piʁə pase
sε syʁə kə ʒə lεmə
mεz- il mə ʁapεllə la-εnə
dɔ̃ ʒε ɑ̃vεʁ lə mɔ̃də
ki avεk mwa sɔ̃n- imɔ̃də
kɔmə mɔ̃ pʁɔpʁə pəʁə
lə nwajo də ma mizəʁə
səlɥi kə ʒεməʁε tɑ̃ks kʁaʃe dəsy
puʁ mavwaʁ dɔne sə vəky
sɛ̃pləmɑ̃ puʁ mavwaʁ fε mal
paʁ də sɛ̃plə mo banal
də mavwaʁ fε kɔnεtʁə la dulœʁ
lə pʁəmje a mavwaʁ dəʃiʁe lə kœʁ
il mə ʁapεllə sə kə ʒε fε o otʁə
paʁ ynə səl fotə
la sjεnə
puʁ mavwaʁ fε vivʁə a lɑ̃sjεnə
lə bɔ̃ vjø tɑ̃
u lɔ̃ batεz- ɑ̃kɔʁə lεz- ɑ̃fɑ̃
kaʁ il na tuʒuʁ pa kɔ̃state
kə lə tɑ̃z- avε ʃɑ̃ʒe

… ʒə mə ʁapεllʁε tuʒuʁ…