Poeme : Le Chat

Le chat
Lorsqu’il est immobile
Me fixant dans les yeux,
Il resemble a xphinx egyptien,
Quel sensation de calme
Et de volupté se degage de sa personne,
Quand je le fixe dans les yeux
Et que je vois ces paupieres se fermé,
Les miennes aussi hypnotisé se closent ;
Sans parlé de son agilité legendaire
Pareille a celle d’un felin
Et lorsque l’on touche ses poils,
Ont resent une decharche electrique,
Qui est dont ce chat, serais l’esprit reancarné
D’un ancien dieu antique,

Varens.

lə ʃa
lɔʁskil εt- imɔbilə
mə fiksɑ̃ dɑ̃ lεz- iø,
il ʁəsɑ̃blə a ksfɛ̃ks əʒiptjɛ̃,
kεl sɑ̃sasjɔ̃ də kalmə
e də vɔlypte sə dəɡaʒə də sa pεʁsɔnə,
kɑ̃ ʒə lə fiksə dɑ̃ lεz- iø
e kə ʒə vwa sε popjəʁə sə fεʁme,
lε mjεnəz- osi ipnɔtize sə kloze,
sɑ̃ paʁle də sɔ̃n- aʒilite ləʒɑ̃dεʁə
paʁεjə a sεllə dœ̃ fəlɛ̃
e lɔʁskə lɔ̃ tuʃə sε pwal,
ɔ̃ ʁəse ynə dəʃaʁʃə əlεktʁikə,
ki ε dɔ̃ sə ʃa, səʁε lεspʁi ʁəɑ̃kaʁne
dœ̃n- ɑ̃sjɛ̃ djø ɑ̃tikə,

vaʁɛ̃.